W samym Neapolu znajdziemy wiele ciekawych architektonicznie obiektów sakralnych. Najważniejszym jest gotycka katedra pod wezwaniem San Gennaro (św. Januarego), który jest patronem miasta. Budowę katedry rozpoczęto w XIII wieku. Natomiast jest neogotycka fasada pochodzi z XIX wieku. Znajdująca się w katedrze kaplica pod wezwaniem San Gennaro zawiera bezcenne fiolki z zakrzepniętą krwią świętego, która upłynnia się co najmniej trzy razy w roku oraz czaszkę w relikwiarzu w kształcie popiersia z 1305 roku (więcej o cudzie świętego Januarego w podrozdziale Kultura, tradycje i obyczaje regionu).
Z kolei kaplica Santa Restituta stanowi właściwie osobny kościół i prawdopodobnie jest najstarszą zachowaną budowlą w Neapolu. Została wzniesiona przez Konstantyna Wielkiego w 324 roku, a jej konstrukcję wsparto na kolumnach pochodzących ze znajdującej się tu wcześniej świątyni Apolla. W baptysterium można spotkać relikty pochodzące jeszcze z czasów wczesnochrześcijańskich takie jak chrzcielnica. Krypta katedry ufundowana przez kardynała Carafa, zawierająca groby św. Januarego i papierza Innocentego IV stanowi jeden z najpiękniejszych przykładów architektury renesansowej.
W gotyckim kościele San Domenico pochodzącym z 1289 roku można podziwiać cudowny obraz „Ukrzyżowanie”, który według podań miał przemówić do św. Tomasza, który przebywał tu przez jakiś czas w klasztorze. Wyjątkowym obiektem jest kościół Ges? Nuovo. Ta barokowa świątynia budowana dla zakonu Jezuitów w latach 1584 ? 1601 posiada charakterystyczną fasadę zbudowaną z lawy wulkanicznej. Wnętrze świątyni jest pełne przepychu i bogactwa. Zostało częściowo ozdobione przez neapolitańsko ? hiszpańskiego artystę, Jose de Ribera.
Kościół San Anna dei Lombardi zwany Monteoliveto to renesansowa świątynia zniszczona i odbudowana po wojennych bombardowaniach. Zawiera jedne z najcenniejszych zabytków renesansowych w regionie. Znajduje się tu Pieta autorstwa Gudio Mazzoniego składająca się z ośmiu naturalnej wielkości postaci. Zakrystię pokrywają freski autorstwa Vasariego.
Poza samym Neapolem w Campanii znaleźć można również wiele zabytków architektury sakralnej. Praktycznie każda, często nawet bardzo mała miejscowość posiada zabytkowy kościół z ciekawą historią. Do najważniejszych obiektów sakralnych w regionie zaliczyć można między innymi Santuario San Gennaro. XVI ? wieczne Sanktuarium położone jest nad Pozzuoli, w miejscu przypuszczalnej męczeńskiej śmierci patrona Neapolu ? św. Januarego. W świątyni znajdziemy kamień z krwią św. Januarego, na którym został ścięty. Krew zmienia swoją barwę na promienistą, w czasie kiedy w Neapolu upłynnia się krew świętego.
Na Capri warto zobaczyć XIV ? wieczny klasztor Certosa di San Giacomo. Głównie ze względu na architekturę, która reprezentuję charakterystyczny dla wyspy styl.
Nad rynkiem w Amalfi dominuje katedra, z typową dla regionu kopułą zbudowaną z glazurowych kafelków. Największa atrakcją są brązowe drzwi przywiezione z Konstantynopola, datowane na 1066 rok. Wnętrze to mieszanka stylu romańskiego z saraceńskim. W krypcie znajdują się relikwie św. Andrzeja. Bardzo charakterystyczne dla katedry w Amalfi są jej krużganki w arabskim stylu, z bielonymi łukami i palmami rosnącymi obok. W niewielkim muzeum przy katedrze można zobaczyć sakralne pamiątki jeszcze z czasów średniowiecznych. Jednak najbardziej interesująca wydaję się być XVIII ? wieczna lektyka z Macau, używana przez biskupów Amalfi.
Górujące nad Amalfi Ravello również posiada katedrę pod wezwaniem Sant Pantaleone. Krew świętego, pochodzącego z IV wieku przechowywana w kaplicy skrapla się dwa razy do roku: 19 maja i 27 sierpnia – podobnie jak krew św. Januarego w Neapolu. Obiekt pochodzi z XI wieku, natomiast w 1786 roku został gruntownie przebudowany. Wejście do budynku zdobi para XII ? wiecznych brązowych drzwi zdobionych 54 scenami Męki Chrystusa. We wnętrzu uwagę przykuwa monumentalna XIII ? wieczna ambona, której mozaikowe ornamenty przedstawiają smoki i ptaki. Fundatorem świątyni był ród Rufolo, których portrety i herby można zobaczyć w środku. Warto odwiedzić katedrę w Salerno, w której znajduje się ogromny, bogato zdobiony kością słoniową ołtarz pochodzący z końca XI wieku. Jest to największe tego typu dzieło na świecie.
Wewnątrz lądu na uwagę zasługują przede wszystkim XIII ? wieczna romańska katedra w Benevento, do której wchodzi się przez duże bizantyjskie drzwi z brązu, oraz klasztor Certosa di San Lorenzo w Paduli. Jego budowę rozpoczęto w XIV wieku, a całkowicie skończono dopiero w XIX. Budowla jest utrzymana głównie w stylu barokowym. W trakcie II Wojny Światowej przetrzymywano tu jeńców. W czasach funkcjonowania klasztor słyną z arystokratycznego pochodzenia wielu tutejszych mnichów.
Innymi zabytkowymi kościołami w Neapolu są:
|
Nazwa |
Wiek |
Styl |
|
S. Maria del Carmine |
XIII, XVIII wiek |
Gotycki |
|
S. Giovanni a Carbonara |
XIII-XVI wiek |
Gotycki |
|
S. Maria la Nova |
XIII-XVI wiek |
Gotycki |
|
S. Domenico Maggiore |
XIII, XVII wiek |
Gotycki, neogotycki |
|
S. Lorenzo |
XIII, XVIII wiek |
Gotycki, neogotycki |
|
S. Agostino alla Zecca |
XIV, XVII, XVIII wiek |
Gotycko – barokowy |
|
S.S. Severino e Sossio |
XV, XVI wiek |
Renesansowy |
|
S. Giacomo degli Spanoli |
XVI wiek |
Renesansowy |
|
S. Chiara |
XIV i XVIII wiek, po wojnie odbudowany |
Renesansowo – barokowy |
|
S. Filippo Neri |
XVI-XVIII wiek |
Renesansowo ? barokowy |
|
Gerolomini |
XVI, XVII wiek |
Barokowy |
|
S. Maria Donnaregina |
XVII wiek |
Barokowy |
|
S. Annunziata |
XVIII wiek |
Barokowy |
|
S. Francesco di Paolo |
1817-46 |
Klasycystyczny |